Εργαλεία επεξεργασίας ήχου και εικόνας

 

Πηγή: https://www.audacityteam.org/download/

Το Audacity είναι ένα  πρόγραμμα ελεύθερου λογισμικού για επεξεργασία ήχου και ηχογράφησης και είναι ανεξάρτητο πλατφόρμας. Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σε όλα τα λειτουργικά συστήματα (Windows, Mac OS X, Linux), όπως επίσης και στη γλώσσα της επιλογής μας, μιας και είναι μεταφρασμένο σε πάνω από 50 γλώσσες. Γενικά, πρόκειται για ένα εύχρηστο εργαλείο καθώς οι περισσότερες λειτουργίες του είναι εύκολα εκτελέσιμες και το εξελληνισμένο interface και μενού επιλογών που διαθέτει συγκαταλέγονται στα πλεονεκτήματά του. Επιλέγεται πολύ συχνά για την επεξεργασία podcasts.

Δυνατότητες

Εισαγωγή και εξαγωγή

Με το audacity μπορούμε να εισάγουμε, να επεξεργαστούμε και να εξάγουμε αρχεία ήχου σε όλες τις βασικές μορφές αρχείων ήχου (wav, mp3)

Επεξεργασία

Η επεξεργασία της κυματομορφής μπορεί να γίνει με αποκοπή, αντιγραφή, επικόλληση και διαγραφή κομματιών ήχου. Επίσης, μας επιτρέπει απεριόριστη λειτουργία αναίρεσης (Undo, Redo). Αν κάνουμε λάθος έχουμε τη δυνατότητα να επιστρέψουμε όσα βήματα πίσω επιθυμούμε. Το Audacity  υποστηρίζει  πολυκάναλη επεξεργασία (multi track editing) και μπορούμε να επεξεργαστούμε πολλαπλά κομμάτια ήχου ταυτόχρονα και να τα μιξάρουμε.

Ηχογράφηση

Με το Audacity μπορούμε να ηχογραφήσουμε ήχο μέσω μικροφώνου ή μίκτη.

Εφέ

Περιλαμβάνει όλα τα βασικά εφέ επεξεργασίας ήχου όπως αφαίρεση θορύβου, fade in (δυνάμωση) και fade out (αποδυνάμωση), ιστοσταθμιστή,  κανονικοποίηση, συμπίεση, αλλαγή ρυθμού και πολλά άλλα.

Pixlr

Το Pixlr αποτελεί ένα εργαλείο για δημιουργία και επεξεργασία εικόνων. Πρόκειται για ένα online εργαλείο, εντελώς δωρεάν και το μόνο που χρειάζεται για να «τρέξει» είναι ένας browser. Δε χρειάζεται να δημιουργήσεις λογαριασμό, μπορείς απλά να ανεβάσεις μια φωτογραφία και να αρχίσεις να την επεξεργάζεσαι. Στα υπέρ αυτής της εφαρμογής είναι και το εξελληνισμένο interface και μενού επιλογών. Η εφαρμογή είναι διαθέσιμη αυτή τη στιγμή σε δυο εκδόσεις:

PIXLR X

Είναι η έκδοση του pixlr που απευθύνεται σε αρχάριους. Ιδανικό για γρήγορες, αλλαγές και διορθώσεις φωτογραφιών από αρχάριους. Μοντέρνα διεπαφή χρήστη και δυνατότητα προσθήκης καλλιτεχνικών εφέ σε φωτογραφίες με ένα κλικ.

PIXLR Editor

Αυτή η έκδοση απευθύνεται σε πιο προχωρημένους χρήστες. Το PIXLR Editor διαθέτει τη κλασική διεπαφή χρήστη, που μοιάζει αρκετά με του Photoshop, με όλα τα απαραίτητα εργαλεία. Η έκδοση αυτή υποστηρίζει προηγμένες λειτουργίες επεξεργασίας εικόνας όπως επίπεδα (layers), μάσκες (masks) κ.α.

Χαρακτηριστικά Νέων Τεχνολογιών και Γραμματισμού Δεξιότητες γραμματισμού- Συμμετοχική κουλτούρα

   

Πηγή:  https://blogs.fasos.maastrichtuniversity.nl/logoimago/20162017/wvrancken/2017/06/05/critical-perspectives-on-social-media-do-they-create-a-participatory-culture-or-a-labour-one/

Μέσα από το βιβλίο των Jenkins, Purushotma, Weigel, Clinton & Robison (2006) προβάλλεται η συμμετοχική κουλτούρα ως η νέα μορφή κουλτούρας του 21^ου αιώνα, η οποία προέκυψε από  την αλλαγή των μέσων έκφρασης και την  εξέλιξη της τεχνολογίας. Στο πλαίσιο της συμμετοχικής κουλτούρας,  οι νέοι, υπό την καθοδήγηση των πιο έμπειρων, εκφράζονται και μοιράζονται τις δημιουργίες τους με άλλους, νιώθοντας ότι η προσφορά τους έχει αξία. Η ίδια η κοινότητα παρέχει ισχυρά κίνητρα για δημιουργική έκφραση και ενεργή συμμετοχή. Τα μέλη αισθάνονται κάποιο βαθμό κοινωνικής σύνδεσης μεταξύ τους, αφού νοιάζονται για το τι σκέφτονται οι άλλοι για ότι έχουν δημιουργήσει. Ο Gee (2004) μάλιστα αποκαλεί τέτοιους άτυπους μαθησιακούς πολιτισμούς «χώρους συγγένειας». Σε αυτή τη  συμμετοχική κουλτούρα  δεν είναι απαραίτητο όλα τα μέλη να προσφέρουν, αλλά όλοι πρέπει να νιώθουν ότι μπορούν να παράγουν έργο όταν είναι έτοιμοι και ότι αυτό που θα δημιουργήσουν θα εκτιμηθεί.

 

Οι  νέοι σήμερα συμμετέχουν σε κοινότητες συμμετοχικής κουλτούρας. Τέτοιες κοινότητες είναι οι διαδικτυακές ομάδες (π.χ. Facebook, Friendster message boards κ.α), ομάδες μορφοποίησης των μέσων (όπως podcasting, blogging),ομάδες συνεργατικής επίλυσης προβλημάτων (π.χ. Wikipedia, alternative reality gaming), και ομάδες έκφρασης (π.χ. παραγωγή βίντεο, μίξη μουσικής). Σύμφωνα με τους Jenkins, Purushotma, Weigel, Clinton & Robison (2006) στόχος πρέπει να είναι η ενθάρρυνση των νέων να αναπτύξουν τις δεξιότητες για να εμπλακούν στη συμμετοχική κουλτούρα, επεκτείνοντας την ατομική τους έκφραση σε συλλογική.

Οι βασικότερες κοινωνικές δεξιότητες και πολιτιστικές ικανότητες  που πρέπει να αποκτήσουν οι νέοι ώστε να είναι δραστήριοι, δημιουργικοί και ηθικοί συμμετέχοντες  είναι οι εξής :

1)την ικανότητα να πειραματιστούν με το περιβάλλον με σκοπό την επίλυση ενός προβλήματος

2)την ικανότητα υιοθέτησης εναλλακτικών ταυτοτήτων με σκοπό τον αυτοσχεδιασμό και την ανακάλυψη

3)την ικανότητα επεξήγησης και κατασκευής δυναμικών μοντέλων πραγματικού κόσμου

4)τη δυνατότητα ανάμιξης περιεχομένου πολυμέσων 

 5)τη δυνατότητα επικέντρωσης  σε κατάλληλες λεπτομέρειες

6)την ικανότητα διάδρασης με ποικίλα εργαλεία , επεκτείνοντας έτσι τις ψυχικές  τους ικανότητες 

7)την ικανότητα συλλογικής αποθήκευσης των γνώσεων και την εργασία προς έναν κοινό στόχο

 8)την ικανότητα αξιολόγησης της αξιοπιστίας πηγών και πληροφοριών

9)την ικανότητα να ακολουθούν τη ροή των ιστοριών και των πληροφοριών με πολλούς τρόπους 

10)την ικανότητα αναζήτησης, σύνθεσης και διάδοσης πληροφοριών 

11)την ικανότητα να παίρνουν μέρος σε διαφορετικές κοινότητες, να σέβονται τις διαφορετικές απόψεις και τους κανόνες τους.

Τα σχολεία, τα προγράμματα μετά το σχολείο και οι γονείς πρέπει να συμμετέχουν στην προετοιμασία των νέων ώστε να τους βοηθήσουν να αποκτήσουν τις δεξιότητες που χρειάζονται για να γίνουν πλήρεις συμμετέχοντες στην κοινωνία μας.

Αναφορές

Jenkins, H., Clinton, K., Purushotma, R., Robinson, A.J., and Weigel, M. (2006). Confronting the Challenges of Participatory Culture: Media Education for the 21st Century.

Σολωμού, Μ., Ενότητα 1.4: Χαρακτηριστικά των Νέων Τεχνολογιών και του Γραμματισμού- Σημειώσεις του μαθήματος Τεχνολογία και Γραμματισμός. Λευκωσία: Πανεπιστήμιο Λευκωσίας. 

 

Θεωρίες Μάθησης και γραμματισμός. Ποια θα ταίριαζε στη φιλοσοφία σας ως εκπαιδευτικοί; Αποδελτίωση άρθρου

 

Ο συνδυασμός στοιχείων από  όλες τις θεωρίες θα αποτελούσε την ιδανική επιλογή. Ωστόσο, ανάμεσα στις διάφορες θεωρίες μάθησης αυτή που ταιριάζει στη φιλοσοφία μου ως εκπαιδευτικός είναι ο κοινωνικός κονστρουκτιβισμός. Αυτό σημαίνει ότι η εκπαιδευτική διαδικασία δεν έχει εκ των προτέρων οριστεί αλλά αποτελεί μια ενεργή διαδικασία που βρίσκεται σε συνεχή αλληλεπίδραση με το περιβάλλον. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορεί να συμβάλλει το σύνολο των αισθήσεων για την απόκτηση της γνώσης και παράλληλα είναι ποικίλες οι δεξιότητες των ατόμων που συντελούν στην επίλυση ενός προβλήματος. Με τη χρήση των διαφόρων μέσων κοινωνικής δικτύωσης αλλά   των μέσων επικοινωνίας που μας παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία προωθούνται οι κοινωνικές σχέσεις, η πληροφόρηση και αναπτύσσονται οι νοητικές λειτουργίες.

Με βάση το άρθρο των Nawaz & Kundi (2010), η κονστρουκτιβιστική μάθηση συνεπάγεται την υιοθέτηση των ΤΠΕ στο πλαίσιο του μαθήματος για να επιτευχθεί η αναπαραστατική διαδικασία στη μάθηση, με την προϋπόθεση όμως ότι έχει εξαλειφτεί το ενδεχόμενο του ηλεκτρονικού αναλφαβητισμού, ώστε να καθίσταται δυνατή η συμμετοχή όλων. Μέσα από τη χρήση αυτών των τεχνολογιών, όπως προείπαμε, εξασφαλίζεται η πολύπλευρη προσέγγιση της γνώσης με την ανταλλαγή μηνυμάτων και γνώσεων, αφού οι χρήστες αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Παράλληλα οι ΤΠΕ μπορούν να συμβάλλουν και στην καλύτερη αξιολόγηση των μαθητών με πολλαπλούς τρόπους και την επινόηση νέων μεθόδων.

Βασικός παράγοντας ανάσχεσης της ευρύτατης χρήσης των ΤΠΕ στην εκπαιδευτική διαδικασία αποτελεί η συντηρητική στάση των εκπαιδευτικών απέναντι στη χρήση των νέων τεχνολογιών, γεγονός που επισημαίνεται από τους συγγραφείς του άρθρου. Για το λόγο αυτό και προτείνεται η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών αναφορικά με τη δεκτικότητά τους απέναντι στη χρήση των ΤΠΕ. Με βάση τη στάση τους προτείνεται να δημιουργηθούν επιμορφωτικά προγράμματα πάνω σε θέματα ψηφιακού γραμματισμού, ώστε να αποβάλουν τον φόβο τους και να μπορέσουν να τις αξιοποιήσουν.

Nawaz, A., & Kundi, G. M. (2010). Digital literacy: An analysis of the contemporary paradigms. Journal of Science and Technology Education Research, 1(2), 19-29

Ψηφιακός Γραμματισμός και Πληροφορητικός Γραμματισμός - Αποδελτίωση του άρθρου της κ. Κωστάκη "Πληροφορητικός Γραμματισμός : Δημιουργώντας Αυτόνομους και Κριτικούς Διαχειριστές της Πληροφόρησης για τον 21ο Αιώνα"

Μελετώντας το άρθρο της Κωστάκη (2001) θα σταθώ στα έξης σημεία:

«Στο Διαδίκτυο η κατάσταση είναι διαμετρικά αντίθετη: ο καθένας μπορεί να «δημοσιεύσει» στον παγκόσμιο ιστό. Οι πληροφορίες που κυκλοφορούν είναι συχνά ανώνυμες και δεν έχουν υποστεί κανένα ποιοτικό φιλτράρισμα. Συμπερασματικά, το διαδίκτυο είναι μια εξαιρετική πηγή τόσο για να πληροφορηθείς, όσο και για παραπληροφορηθείς».

«Οι σημερινές τεχνολογίες δίνουν τη δυνατότητα στους νέους να εντοπίσουν εύκολα και γρήγορα ένα πλήθος πληροφοριών που αναζητούν, αλλά και να περάσουν εξίσου εύκολα και γρήγορα από την εύρεση στοιχείων στη δημιουργία ενός τελικού προϊόντος με μερικές κινήσεις αντιγραφής και επικόλλησης. Η Roth (1999) αναφέρεται χαρακτηριστικά στη «γενιά του κόψε επικόλλησε» (the cut and paste generation). Κατά συνέπεια, ενώ διευκολύνεται η πρόσβαση στην πληροφορία, δυσχεραίνεται ταυτόχρονα το πέρασμα από την επιφανειακή γνώση στη βαθύτερη μάθηση».

«Συγκεκριμένοι ορισμοί του «πληροφορητικού γραμματισμού» ποικίλλουν (Loertscher and Woolls 1997, Behrens 1994), αλλά όλοι συγκλίνουν στις εξής τρεις βασικές ενότητες: α) την αναζήτηση β) την αξιολόγηση και γ) την οργάνωση και χρήση της πληροφορίας. Όπως έχουν παρατηρήσει μελετητές, ο πληροφορητικός γραμματισμός έχει αρκετά κοινά σημεία με τη κριτική σκέψη (Roth 1999, 44, Loertscher and Woolls 1997), τόσο σε σχέση με την αναζήτηση πληροφοριών (Brem and Boyes 2000) όσο, και κυρίως, με αναφορά στην αξιολόγηση πληροφοριών».

 Σύμφωνα με την Κωστάκη (2001) ο πληροφορητικός γραμματισμός αποτελεί μια απαραίτητη δεξιότητα του 21ου αιώνα.  Η έκρηξη του όγκου των πληροφοριών που έχουν επιφέρει οι νέες τεχνολογίες  επιδρούν σε πολλούς τομείς της σύγχρονης ζωής ( εκπαίδευση, εργασία, οικονομία) και έχουν προκαλέσει αλλαγές. Οι άνθρωποι για να αντεπεξέλθουν  στις αλλαγές αυτές πρέπει να αναπτύξουν ικανότητες, δεξιότητες και στρατηγικές για τη δια βίου αυτομόρφωσή τους . Μια τέτοια δεξιότητα είναι ο πληροφορητικός γραμματισμός, μέσω του οποίου οι άνθρωποι θα αναζητούν από το διαδίκτυο  πληροφορίες, θα τις αξιολογούν κριτικά, θα τις οργανώνουν και στη συνέχεια θα τις αξιοποιούν. 

πηγή: https://library.culinary.edu/research/steps

Η συγγραφέας τονίζει  το γεγονός πως οι πληροφορίες αυτές  δεν είναι πάντα έγκυρες και ποιοτικά φιλτραρισμένες, γι’ αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή ως προς την αξιοποίησή τους. Επίσης, κάνει λόγο για ένα μεγάλο πρόβλημα  της εποχής μας, για τη γενιά του “copy-paste”. Παρόλο που η γενιά αυτή έχει στα χέρια της μια πληθώρα νέων πληροφοριών, δεν τις επεξεργάζεται και δεν τις αξιολογεί σε βάθος, με αποτέλεσμα η γνώση να μην είναι ουσιαστική αλλά  επιφανειακή.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε ένα βίντεο αναφορικά με τον πληροφοριακό γραμματισμό.

Κωστάκη, Α. (2001). Πληροφορικός Γραμματισμός: δημιουργώντας αυτόνομους και κριτικούς διαχειριστές της πληροφόρησης για τον 21ο αιώνα.

Εισαγωγή στον ψηφιακό γραμματισμό

Εκπαιδευτική Τεχνολογία

Σύμφωνα με τον Τσιάτσο (2015) ο όρος Εκπαιδευτική Τεχνολογία, αναφέρεται σε Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) στην Εκπαίδευση που έχουν δημιουργηθεί με σκοπό να υποστηρίξουν τη μαθησιακή διαδικασία. Πρόκειται δηλαδή για την εφαρμογή διαδικασιών και εργαλείων που αξιοποιούνται κατάλληλα μέσα σε μια τάξη με σκοπό να βελτιώσουν αλλά και να λύσουν προβλήματα της διδασκαλίας. (Μουντρίδου, 2008).

Γραμματισμός

Σύμφωνα με την Μητσικοπούλου (2001) ο όρος γραμματισμός  δεν αναφέρεται απλά στην ικανότητα του ανθρώπου για ανάγνωση και γραφή, αλλά και τη δυνατότητα να λειτουργεί αποτελεσματικά σε διάφορα περιβάλλοντα και καταστάσεις επικοινωνίας, χρησιμοποιώντας κείμενα γραπτού και προφορικού λόγου, καθώς επίσης µη γλωσσικά κείμενα όπως εικόνες, σχεδιαγράµµατα, χάρτες κ.α

Ψηφιακός Γραμματισμός

Ο ψηφιακός γραμματισμός περιλαμβάνει περισσότερα από την απλή ικανότητα χρήσης λογισμικού ή λειτουργία ψηφιακής συσκευής. Περιλαμβάνει μια μεγάλη ποικιλία από δεξιότητες, τις οποίες χρειάζονται οι χρήστες για να λειτουργήσουν αποτελεσματικά ψηφιακά περιβάλλοντα. Μπορεί να θεωρηθεί ως συνδυασμός  των παρακάτω δεξιοτήτων:

α) Λειτουργικές δεξιότητες, οι οποίες αναφέρονται στη χρήση της τεχνολογίας όπως για παράδειγμα τη χρήση του πληκτρολογίου ή του ποντικιού, αποστολή e-mail, επεξεργασίας κειμένου κ.α 

β) Δομικές δεξιότητες οι οποίες περιλαμβάνουν τη χρήση των υπερσυνδέσεων και την αξιολόγηση των πληροφοριών 

γ) Στρατηγικές δεξιότητες,  οι οποίες περιλαμβάνουν τη δυνατότητα αναζήτησης πληροφοριών και την ικανότητα της κριτικής ανάλυσης των πληροφοριών.

 Αναφορές

Μουντρίδου, Μ. (2008). Εκπαιδευτική Τεχνολογία - Πολυμέσα. Αθήνα: Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο.

Τσιάτσος, Θ. (2015). Εισαγωγή στην Εκπαιδευτική Τεχνολογία. Στο Θ. Τσιάτσος,. Εκπαιδευτικά περιβάλλοντα διαδικτύου (σσ. 14-24). Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών.

Μητσικοπούλου, Β. (2001). Γραμματισμός. Στο Α.-Φ. Χριστίδης (επιμ.). Εγκυκλοπαιδικός οδηγός για τη γλώσσα. Θεσσαλονίκη: ΚΕΓ.

Σπανός, Δ., Σοφός, Α., & Οικονόμου, Β. 2013. Οι συνέπειες ως προς τον ψηφιακό γραμματισμό των μαθητών σε περιβάλλον ενός φορητού υπολογιστή ανά μαθητή. 5th Conference on Informatics in Education, 11-13 Οκτωβρίου, Αθήνα.   

Καλώς ήρθατε!

           

Καλώς ήρθατε!
Είμαι η Γωγώ Αντωνίου, εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Κατάγομαι από το Άργος Πελοποννήσου, όπου και εργάζομαι ως μόνιμη εκπαιδευτικός  σε δημόσια σχολεία. 

Το συγκεκριμένο blog δημιουργήθηκε για τις ανάγκες του μαθήματος EDUC-557DL: Τεχνολογία και Γραμματισμός, στα πλαίσια του μεταπτυχιακού προγράμματος " Εκπαιδευτική Τεχνολογία" του Πανεπιστημίου Λευκωσίας.

Εύχομαι σε όλους ένα δημιουργικό εξάμηνο!