Χαρακτηριστικά Νέων Τεχνολογιών και Γραμματισμού Δεξιότητες γραμματισμού- Συμμετοχική κουλτούρα

   

Πηγή:  https://blogs.fasos.maastrichtuniversity.nl/logoimago/20162017/wvrancken/2017/06/05/critical-perspectives-on-social-media-do-they-create-a-participatory-culture-or-a-labour-one/

Μέσα από το βιβλίο των Jenkins, Purushotma, Weigel, Clinton & Robison (2006) προβάλλεται η συμμετοχική κουλτούρα ως η νέα μορφή κουλτούρας του 21^ου αιώνα, η οποία προέκυψε από  την αλλαγή των μέσων έκφρασης και την  εξέλιξη της τεχνολογίας. Στο πλαίσιο της συμμετοχικής κουλτούρας,  οι νέοι, υπό την καθοδήγηση των πιο έμπειρων, εκφράζονται και μοιράζονται τις δημιουργίες τους με άλλους, νιώθοντας ότι η προσφορά τους έχει αξία. Η ίδια η κοινότητα παρέχει ισχυρά κίνητρα για δημιουργική έκφραση και ενεργή συμμετοχή. Τα μέλη αισθάνονται κάποιο βαθμό κοινωνικής σύνδεσης μεταξύ τους, αφού νοιάζονται για το τι σκέφτονται οι άλλοι για ότι έχουν δημιουργήσει. Ο Gee (2004) μάλιστα αποκαλεί τέτοιους άτυπους μαθησιακούς πολιτισμούς «χώρους συγγένειας». Σε αυτή τη  συμμετοχική κουλτούρα  δεν είναι απαραίτητο όλα τα μέλη να προσφέρουν, αλλά όλοι πρέπει να νιώθουν ότι μπορούν να παράγουν έργο όταν είναι έτοιμοι και ότι αυτό που θα δημιουργήσουν θα εκτιμηθεί.

 

Οι  νέοι σήμερα συμμετέχουν σε κοινότητες συμμετοχικής κουλτούρας. Τέτοιες κοινότητες είναι οι διαδικτυακές ομάδες (π.χ. Facebook, Friendster message boards κ.α), ομάδες μορφοποίησης των μέσων (όπως podcasting, blogging),ομάδες συνεργατικής επίλυσης προβλημάτων (π.χ. Wikipedia, alternative reality gaming), και ομάδες έκφρασης (π.χ. παραγωγή βίντεο, μίξη μουσικής). Σύμφωνα με τους Jenkins, Purushotma, Weigel, Clinton & Robison (2006) στόχος πρέπει να είναι η ενθάρρυνση των νέων να αναπτύξουν τις δεξιότητες για να εμπλακούν στη συμμετοχική κουλτούρα, επεκτείνοντας την ατομική τους έκφραση σε συλλογική.

Οι βασικότερες κοινωνικές δεξιότητες και πολιτιστικές ικανότητες  που πρέπει να αποκτήσουν οι νέοι ώστε να είναι δραστήριοι, δημιουργικοί και ηθικοί συμμετέχοντες  είναι οι εξής :

1)την ικανότητα να πειραματιστούν με το περιβάλλον με σκοπό την επίλυση ενός προβλήματος

2)την ικανότητα υιοθέτησης εναλλακτικών ταυτοτήτων με σκοπό τον αυτοσχεδιασμό και την ανακάλυψη

3)την ικανότητα επεξήγησης και κατασκευής δυναμικών μοντέλων πραγματικού κόσμου

4)τη δυνατότητα ανάμιξης περιεχομένου πολυμέσων 

 5)τη δυνατότητα επικέντρωσης  σε κατάλληλες λεπτομέρειες

6)την ικανότητα διάδρασης με ποικίλα εργαλεία , επεκτείνοντας έτσι τις ψυχικές  τους ικανότητες 

7)την ικανότητα συλλογικής αποθήκευσης των γνώσεων και την εργασία προς έναν κοινό στόχο

 8)την ικανότητα αξιολόγησης της αξιοπιστίας πηγών και πληροφοριών

9)την ικανότητα να ακολουθούν τη ροή των ιστοριών και των πληροφοριών με πολλούς τρόπους 

10)την ικανότητα αναζήτησης, σύνθεσης και διάδοσης πληροφοριών 

11)την ικανότητα να παίρνουν μέρος σε διαφορετικές κοινότητες, να σέβονται τις διαφορετικές απόψεις και τους κανόνες τους.

Τα σχολεία, τα προγράμματα μετά το σχολείο και οι γονείς πρέπει να συμμετέχουν στην προετοιμασία των νέων ώστε να τους βοηθήσουν να αποκτήσουν τις δεξιότητες που χρειάζονται για να γίνουν πλήρεις συμμετέχοντες στην κοινωνία μας.

Αναφορές

Jenkins, H., Clinton, K., Purushotma, R., Robinson, A.J., and Weigel, M. (2006). Confronting the Challenges of Participatory Culture: Media Education for the 21st Century.

Σολωμού, Μ., Ενότητα 1.4: Χαρακτηριστικά των Νέων Τεχνολογιών και του Γραμματισμού- Σημειώσεις του μαθήματος Τεχνολογία και Γραμματισμός. Λευκωσία: Πανεπιστήμιο Λευκωσίας.