Ο συνδυασμός στοιχείων από όλες τις θεωρίες θα αποτελούσε την ιδανική επιλογή. Ωστόσο, ανάμεσα στις διάφορες θεωρίες μάθησης αυτή που ταιριάζει στη φιλοσοφία μου ως εκπαιδευτικός είναι ο κοινωνικός κονστρουκτιβισμός. Αυτό σημαίνει ότι η εκπαιδευτική διαδικασία δεν έχει εκ των προτέρων οριστεί αλλά αποτελεί μια ενεργή διαδικασία που βρίσκεται σε συνεχή αλληλεπίδραση με το περιβάλλον. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορεί να συμβάλλει το σύνολο των αισθήσεων για την απόκτηση της γνώσης και παράλληλα είναι ποικίλες οι δεξιότητες των ατόμων που συντελούν στην επίλυση ενός προβλήματος. Με τη χρήση των διαφόρων μέσων κοινωνικής δικτύωσης αλλά των μέσων επικοινωνίας που μας παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία προωθούνται οι κοινωνικές σχέσεις, η πληροφόρηση και αναπτύσσονται οι νοητικές λειτουργίες.
Με βάση το άρθρο των Nawaz & Kundi (2010),
η κονστρουκτιβιστική μάθηση συνεπάγεται την υιοθέτηση των ΤΠΕ στο πλαίσιο του
μαθήματος για να επιτευχθεί η αναπαραστατική διαδικασία στη μάθηση, με την
προϋπόθεση όμως ότι έχει εξαλειφτεί το ενδεχόμενο του ηλεκτρονικού
αναλφαβητισμού, ώστε να καθίσταται δυνατή η συμμετοχή όλων. Μέσα από τη χρήση
αυτών των τεχνολογιών, όπως προείπαμε, εξασφαλίζεται η πολύπλευρη προσέγγιση
της γνώσης με την ανταλλαγή μηνυμάτων και γνώσεων, αφού οι χρήστες
αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Παράλληλα οι ΤΠΕ μπορούν να συμβάλλουν και στην
καλύτερη αξιολόγηση των μαθητών με πολλαπλούς τρόπους και την επινόηση νέων
μεθόδων.
Βασικός παράγοντας ανάσχεσης της
ευρύτατης χρήσης των ΤΠΕ στην εκπαιδευτική διαδικασία αποτελεί η συντηρητική
στάση των εκπαιδευτικών απέναντι στη χρήση των νέων τεχνολογιών, γεγονός που
επισημαίνεται από τους συγγραφείς του άρθρου. Για το λόγο αυτό και προτείνεται
η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών αναφορικά με τη δεκτικότητά τους απέναντι στη
χρήση των ΤΠΕ. Με βάση τη στάση τους προτείνεται να δημιουργηθούν επιμορφωτικά
προγράμματα πάνω σε θέματα ψηφιακού γραμματισμού, ώστε να αποβάλουν τον φόβο
τους και να μπορέσουν να τις αξιοποιήσουν.
Nawaz, A., & Kundi, G. M. (2010). Digital literacy: An analysis of the contemporary paradigms. Journal of Science and Technology Education Research, 1(2), 19-29
